Genetyka jest bardzo
logiczną nauką. W przypadku prostych organizmów bardzo łatwo jest
przewidzieć, jakie cechy rodziców zostaną przekazane dzieciom,
łatwo jest prześledzić drogę danego genu. Niestety człowiek jest
na to zbyt skomplikowany.
Podstawowe prawo genetyki mówi,
że zawsze dziedziczymy parę genów danej cechy, po jednym
elemencie od każdego rodzica. Jeśli jeden z tych elementów
jest silniejszy (bardziej dominujący), to on decyduje, jaka cecha
się rozwinie u dziecka. Nie oznacza to jednak, że drugi z
genów zanika – on tylko jest w „uśpieniu” i może zostać
przekazany następnemu pokoleniu, czyli wnukom.
Jeżeli trafi na
sprzyjające warunki, może okazać się silniejszy od swojej pary i
to on zdecyduje o rozwoju dziecka. Wtedy wnuczek będzie
bardziej podobny do swojej babci, niż do mamy!
Genetyka
to nie tylko cechy wyglądu – wpływa ona również na to, jaki
mamy charakter. Nie sprawia jednak, że człowiek rodzi się zły,
czy łagodny, daje raczej wskazówki, niż szczegółowe
instrukcje. Wiąże się to z właściwościami naszego układu
nerwowego – niektórzy naturalnie łatwiej się wzruszają, czy są
podatni na stres, inni z kolei szybciej się złoszczą.
Joanna
Pastuszka-Roczek
Mówi się, że niedaleko pada jabłko od
jabłoni, jaki ojciec, taki syn… ale bardzo często rodzice patrzą
na swojego malucha i zastanawiają się, skąd u niego takie
zachowanie. Śmieją się, że to „wykapany dziadek”. Ile jest
prawdy w powiedzeniu, że geny przeskakują co drugie pokolenie?
Czy
więc możliwe jest, że w rodzinie entuzjastów przygód i
nieporządku urodzi się poukładany, spokojny mały człowiek?
Oczywiście, że tak! Co prawda prawdopodobieństwo jest bardzo małe,
ale jeżeli po stronach obojga rodziców byli spokojni dziadkowie,
może się to zdarzyć.
Zazwyczaj podobieństwo jest bardzo
wyraźne tylko w paru cechach, ale wystarczy, by rodzice mogli mieć
problem z dzieckiem, które niekoniecznie jest podobne do nich. To
doskonała okazja, by na scenę wkroczyła babcia!
Jeśli
wnuczek jest podobny do Ciebie, bardzo łatwo złapiesz z nim
kontakt. Będziesz lepiej potrafiła rozwijać jego talenty,
odczytywać jego potrzeby emocjonalne. Możesz stać się pomostem
między nim, a rodzicami. Będzie to również cenna lekcja dla
Ciebie – obserwując malucha, będziesz mogła przyjrzeć się z
dystansu samej sobie.
Jeśli wnuczek wda się w dziadka – też
dasz sobie radę! W końcu potrafiłaś sobie poradzić z jego
pierwowzorem przez tyle lat. Namawiaj ich na wspólne spędzanie
czasu. Dla Was obojga będzie to niezapomniana przygoda i radość
oglądania siebie samych w pomniejszonej, młodszej wersji.
Zaskakujące wyniki badań. Dzieci dziedziczą geny po babci, ale tylko tej od strony mamy
Dziecko dziedziczy geny po swojej babci, ale tej od strony
mamy. Najnowsze wyniki badań są zaskakujące. To jednak nie
wszystko. Po kim jeszcze możemy odziedziczyć nasze
charakterystyczne cechy?
Dziecko odziedziczy dużą część
cech po swojej babci? Okazuje się, że nie tylko. Alejandro
Jodorowsky, chilijski eseista wyjaśnia, jak wygląda dziedziczenie
genów. Zestaw cech charakterystycznych, w tym także temperament,
może być przekazany od mamy naszej mamy.
Dziecko takie samo jak babcia. Jak to możliwe?
Babcie często odgrywają bardzo ważną role w naszym życiu. Nie
tylko poświęcały nam dużo czasu, ale uczyły wielu rzeczy.
Okazuje się jednak, że na tym się nie kończy nasza bliska więź
z babciami. Jesteśmy do nich bardziej podobni, niż mogłoby się
wydawać. Odgrywają rolę emocjonalną oraz genetyczną.
Dziedziczymy po nich cechy wyglądu, zachowania, a nawet temperament
i towarzyszące nam emocje.
Chilijski badacz prześledził
wszystko krok po kroku i wyjaśnił jak wyglądają sprawy. Można by
zapytać, czemu nie dziedziczymy tak samo genów po dziadkach? Według
Alejandro, geny dziadka mogą omijać pokolenie wnuków, w
przeciwieństwie do babć, które przekazują bezpośrednio swoje
dane genetyczne do łona matki. To właśnie ma czynić babcię za
najbardziej odpowiedzialną dziedziczenia.
Dziecko nie zawsze musi być podobne do swoich rodziców
W związku z tym,
co ujawnił naukowiec, wydaje się być jasnym fakt dlaczego czasem
dzieci są bardziej podobne do swoich dziadków, a nie rodziców.
Podobnie sprawa ma się z ciotkami i wujkami. Chodzi o to, że geny
mogą ominąć w kolejce jedno pokolenie i zostać zachowane dla
jeszcze kolejnego. Jednocześnie nie oznacza to, że dzieci będą
identyczne jak babcie. Bardziej chodzi o zestaw cech i podobieństw,
które zawsze będą przypominać o tej osobie i bardziej kojarzyć
się z nią niż z biologicznymi rodzicami. Oznacza to również
dziedziczenie chorób genetycznych.
Oszacowano, że dziedziczy się
około 25 procent genów po naszej babci. Według naukowców z
Uniwersytetu w Cambridge, babcie przekazują wszystkim swoim wnukom
wspomnianą ilość genów, ale babcie ze strony ojca, przekazują
geny tylko wnuczkom, nie wnukom.
Ponadto, Alejandro Jodorowsky
twierdzi, że od babć otrzymujemy także emocjonalne doświadczenia.
Znaczy to, że to co akurat babcia odczuwała będą w ciąży ze
swoją córką, może zostać przekazane dalej. Informacje te mogą
być zapisane w DNA i z łatwością dziedziczone przez kolejne
pokolenie
Co dziedziczymy po naszych dziadkach? Wspólne geny wnuków i dziadków. Kobieceinspiracje.pl
Komentarze
Prześlij komentarz