Aneks Spis wielkich właścicieli ziemskich powiatu wileńskiego około 1885 r.
Powiat oszmiański
IWASZKIEWICZ str 272
Iwaszkiewicz84 zaśc. Wilianowo (46 dz. – Antoniny z Wojniuszów w 1850) – par. c u d z i e n i s k a; zaśc. Bielica (1830–1843), wieś Ni…? (1855) – par. d e r e w i e ń s k a; m. Graużyszki (1813–1860), zaśc. Dombrowa (1849–1863), Stefaniszki (1843), ok. Wialbutowo (1800–1873), Szczepanowicze (1842–1861), wieś Kazarezy (1828) – par. g r a u ż y s k a; ok. Bryndziszki (1828–1830), Stępkowszczyzna (1790–1831), wieś Bobany (1813) – par. g u d o h a j s k a; zaśc. Maszkiszki (1847), Mościszcze (1849– 1855; 10 dz. – Józefa s. Jana oraz jego ż. Marcjanny z Baranowskich w 1850 r., kupione w 1842), wieś Naruszowce (1813) – par. h o l s z a ń s k a; maj. Migule (z wsiami: Migule [chłopi: Lepiecha, Pietrykiewicz, Polak], Bazary [chłopi: Charkiewicz, Choronżyk, Dziecewicz, Lepiecha, Polak, Szysz], Ponara [1817–1865; chłopi: Brazdun, Charkiewicz, Cielega, Dziecewicz, Jancewicz, Piotrowski, Zienkiewicz], 102 d.m., 107 d.ż., 1018 dz. – Stanisława s. Ludwika w 1817–1850), wieś Czetyrki (1818–1848), Konty (1835), Mielewszczyzna (1836–1844), Popielewicze (1839) – par. k r e w s k a; ok. Rymciele (1802–1804) – par. ł o s k a; wieś Biejgi (1844), Piktuszyn? (1846) – par. o s z m i a n k o w s k a; Gudowszczyzna (1842) – par. o s z m i a ń s k a; zaśc. Radziuliszki (1837), ok. Miżany (1838), Stempkowszczyzna (1840–1844), wieś Miendziany (1837), Mikuciany (1835), Truchaniszki (1833) – par. s ł o b o d z k a; folw. Stenkowszczyzna (1874 r.; 70 dz. – Konstantego s. Jana w 1850), ok. Gawdziewicze (1829–1831) – par. s o l s k a; folw. Marcinowo (1864) – par. t a b o r y s k a; folw. Jachimowszczyzna (1836), ok. Pojakuni (1843) – par. t r a b s k a; dwór Wiszniew (1836) – par. w i s z n i e w s k a; maj. Ponara (1847–1874; 12 d.m., 9 d.ż., 248 dz. – Julii Masłowskiej, Franciszki Godlewskiej, Teodory i ich małoletnich braci: Waleriana, Piusa i Antoniego w 1847–1850; maj. otrzymali w spadku po matce Barbarze z Tronowiczów), wieś Kiścielewo (1822– 1840) – par. ż u p r a ń s k a.
84 Antoni Iwaszkiewicz – mostowniczyc oszmiański w 1783 r. (LVIA, SA 2398, s. 437); Bazyli Iwaszkiewicz – chor. wojsk pol. w 1834 r. (LVIA, zesp. 604, inw. 50, vol. 113, s. 128v, nr 36); Walerian Iwaszkiewicz – asesor kol. w 1874 r. z maj. Ponary (LVIA, zesp. 604, inw. 50, vol. 165, s. 164, nr 211).
RODZINA HRYNCEWICZ
Hryncewicz str 524
Hryncewicz (Gryncewicz)584 h. Iłgowski, Lubicz, Przegonia dwór Bobrykowszczyzna (1826–1828) – par. m e j s z a g o l s k a; m. Suderwa (1823) – par. s u d e r w i a ń s k a; Polanki (1815) – par. s z u m s k a; folw. Bałujkowszczyzna (1839) – par. t a - b o r y s k a; Wilno 1795–1910
584 Julian Hryncewicz – szambelan b. dworu pol. w 1828 r. (LVIA, zesp. 604, inw. 20, vol. 14, s. 22 nr 126); Bolesław Augustyn Władysław Hryncewicz s. Wincentego i Anny z Szymontów – registrator kol. w 1846–1848, sekr. gub. w 1861 r. z Oszmiany (LVIA, zesp. 604, inw. 50, vol. 142, s. 186v, nr 42; vol. 144, s. 244, nr 180; vol. 157, s. 345, nr 237); Jan Hryncewicz s. Józefa – rzeczywisty radca stanu, † 27 IX 1879 r., lat 55 w Wilnie, ż. Olimpia Juraho (LVIA, zesp. 604, inw. 20, vol. 207, s. 129, nr 361); Edward Dyonizy Hryncewicz – por. w 1887 r. (LVIA, zesp. 604, inw. 20, vol. 216, s. 90, nr 96).
Iwaszkiewicz h. Abdank, Gozdawa, Trąby 531
Iwaszkiewicz604 h. Abdank, Gozdawa, pw. 27 XI 1819 r., Trąby, pw. 21 I 1799 r. maj. Józefowo (1900) – par. b u j w i d z k a; zaśc. Dominikonowo (1835) – par. b y - s t r z y c k a; folw. Wilanów (1833–1857), wieś Szarki (1843) – par. c u d z i e n i s k a; zaśc. Szaki (1870), Tarowciszki (1820) – par. g i e d r o j c k a; maj. Gudziszki (1803–1864; wieś Gudziszki; 36 dusz – Ludwika oraz jego ż. Rozalii w 1816 r.), wieś Popiszki (1826) – par. g i e r w i a c k a; m. Janiszki (1852), zaśc. Podubinki Kostrowickiego (1818), wieś Poundenie (1798) – par. j a n i s k a; m. Korwie (1893) – par. k o r w i e ń s k a; Wysoki Dwór (1795–1814) – par. mejszag o l s k a; m. Michaliszki (1865), wieś Czechy (1859), Gozy (1823) – par. m i c h a l i s k a; Czaromszczyzna (1819), Czekiszki (1820– 1829), wieś Rezy (1830), Madziuniszki (1795), Rudowsie (1827) – par. niemenc z y ń s k a; maj. Olginiany (1858–1859) – par. ostrow i e c k a; folw. Mojgiszki (1830), wieś Mojgiszki (1823–1828) – par. p o b o j s k a; dwór Glinciszki (1834), zaśc. Sienkowszczyzna (1841), wieś Kołnota (1836–1839), Purnuszki (1812) – par. p o d b r z e s k a; wieś Czekany (1814), Dukiele (1806), Piktokańce (1822) – par. r u d o m i ń s k a; zaśc. Murowanka (1837–1840), wieś Kijany (1822) – par. r u k o j ń s k a; m. Szeszole (1830–1864), wieś Karaliszki (1820) – par. s z e s z o l s k a; wieś Szyrwintele (1822) – par. s z y r w i ń s k a; zaśc. Giełoże (1873–1875), młyn Misiuczany (1842) – par. t u r g i e l s k a; zaśc. Augustowo (1823–1837), wieś Bondary (1837), Małe Gulbiny (1820), Wielkie Gulbiny (1820), Zwieraliszki (1831–1842) – par. w e r k o w s k a; folw. Stefanowo (1843–1866), zaśc. Staszyszki (1854), wieś Dowiańce (1865), Krzyżówka (1837–1838), Szwedy (1856) – par. w i - d z i n i s k a; zaśc. Zagodzie (28 dz. – Onufrego s. Antoniego w 1847–1853), wieś Bodziwoły (1798), Goza (1795–1813) – par. w o r n i a ń s k a; folw. Leśniki (z wsią Leśniki, 11 d.m., 15 d.ż., 40 dz. – Bazylego s. Stefana w 1848) – par. ? Wilno 1795–1916.
604 Joachim Iwaszkiewicz – kpt. wojsk ros. w 1828 r. (LVIA, zesp. 604, inw. 20, vol. 14, s. 89v, nr 40); Antoni Iwaszkiewicz s. Wawrzyńca (*ok. 1807) – sekr. kol. w 1840–1843, ż. Róża Walentynowicz, s. Zygmunt Bartomiej *1843 (LVIA, zesp. 604, inw. 20, vol. 44, s. 60v, nr 18; zesp. 380, inw. 95, vol. 105, s. 26); Michał Iwaszkiewicz s. Wiktora (*ok. 1814) – urzędnik Komisji Likwidacyjnej w 1837–1840, ż. Gertruda Markowska (LVIA, zesp. 604, inw. 20, vol. 44, s. 83, nr 24; zesp. 381, inw. 25, vol. 377, s. 851v); Franciszek Iwaszkiewicz – radca tyt. w 1841 r. (LVIA, zesp. 604, inw. 20, vol. 47, s. 13, nr 73); Dominik Iwaszkiewicz s. Kajetana (*ok. 1814) – kancelarzysta w Izbie Dóbr Państwowych w 1841 r. (zesp. 380, inw. 95, vol. 105, s. 24v); Walerian – asesor kol. i Olimpia z Rymszów Iwaszkiewiczowie w 1873 r. (LVIA, zesp. 604, inw. 20, vol 185, s. 32, nr 35); Maciej Iwaszkiewicz – kpt. b. wojsk pol. w 1832 r. (LVIA, zesp. 604, inw. 20, vol. 21, s. 127, nr 7); Onufry Iwaszkiewicz s. Kajetana i Marianny z Janowiczów – rejent sądu granicznego pow. szaweleskiego w 1836 r. (LVIA, zesp. 604, inw. 20, vol. 34, s. 38, nr 74); Bronisław Iwaszkiewicz s. Macieja i Grasyldy z Daszkiewiczów – radca kol. w 1878 r. z Wilna (LVIA, zesp. 604, inw. 20, vol. 142, s. 161, nr 7); Kazimierz Iwaszkiewicz s. Wawrzyńca i Elżbiety z Szpilerów – radca tyt. w 1877 r. (LVIA, zesp. 604, inw. 20, vol. 139, s. 142, nr 4).
BIOGRAFIA
zesp. 391, inw. 1, vol. 992, Wywód familii Talko Hryncewiczów
zesp. 391, inw. 1, vol. 1053, Dekreta szlacheckie na literę H.I.K.L.Ł.M. – 1836 r.; Wywód familii Hryncewiczów
zesp. 391, inw. 1, vol. 1108, Wywód familii Hryncewiczów
zesp. 391, inw. 6, vol. 11, Spis szlachty guberni wileńskiej potwierdzonej w szlachectwie w latach 1799–1800 zesp. 391, inw. 6, vol. 1538, Spis rodów szlacheckich z powiatu lidzkiego za rok 1850
zesp. 391, inw. 6, vol. 1623, Spis szlachty drobnej guberni wileńskiej potwierdzonej w szlachectwie w 1852 r.
zesp. 391, inw. 7, vol. 135, Spis szlachty guberni wileńskiej od litery „A” do „Ja”
zesp. 391, inw. 7, vol. 1809, Rodowód Iwaszkiewiczów h. Gozdawa, Trąby
zesp. 394, inw. 5, vol. 338, zaśc. Wilianowo – Antoniny Iwaszkiewiczowej w 1850 r.
zesp. 394, inw. 1, vol. 254, Inwentarz maj. Leśniki – Bazylego Iwaszkiewicza w 1848 r.
Wileńska Rzymsko-Katolicka Kuria Metropolitalna Rzymsko-Katolicki Konsystorz Duchowny Biskupstwa Wileńskiego
Powiat oszmiański – księgi metrykalne dekanatu oszmiańskiego i wiszniewskiego zesp. 604, inw. 50, vol. 1–105, Wypisy metryk chrzestnych, ślubnych, śmierci kościołów parafi alnych dekanatu, oszmiańskiego i wiszniewskiego za lata 1798–1864, 1873, 1874
Spisy parafi an Spisy parafi an dekanatu lidzkiego zesp. 604, inw. 1, vol. 8691, Spis parafi an Iszczołny za rok 1909 zesp. 604, inw. 1, vol. 9695, Spis parafi an Naczy za rok 1909 zesp. 604, inw. 1, vol. 9870, Spis parafi an Ossowa za rok 1909 zesp. 604, inw. 1, vol. 10656, Spis parafi an Surwiliszek za rok 1909 zesp. 604, inw. 1, vol. 7069, Spis parafi an Werenowa za rok 1909 zesp. 604, inw. 1, vol. 8598, Spis parafi an Zabłocia za rok 1910 Spisy parafi an dekanatu oszmiańskiego i wiszniewskiego zesp. 604, inw. 1, vol. 8479, Spis parafi an Iwja za rok 1911 zesp. 604, inw. 1, vol. 9763, Spis parafi an Oszmiany za rok 1909 zesp. 604, inw. 1, vol. 10992, Spis parafi an Trab za rok 1909 zesp. 604, inw. 1, vol. 8479, Spis parafi an Żupran za rok 1908
http://rcin.org.pl/ihpan/Content/61441/WA303_80717_TE_Malewski.pdf
HRYNCEWICZE W ŹRÓDŁACH Z XVII-XVIII-XIX WIEKU
Badając historię tego rodu należy rozważyć czy TALKO-HRYNCEWICZ to jedyna i prawidłowa forma nazwiska. W większości źródeł nazwisko występuje bez przydomku „TALKO”, który tak naprawdę pojawia się nie wiadomo skąd w bliżej nieokreślonym czasie.
Czy w takiej sytuacji TALKO-HRYNCEWICZ i HRYNCEWICZ to jeden i ten sam ród?
Zgodnie z „origo” ks. Ludwika nazwisko ukształtowało się z połączenia imion (nazwań) dwóch braci – Talko i Hryńko. Jeden z braci (Talko) umarł młodo i bezpotomnie. Potomek drugiego (Hryńko) i synowie jego ku czci ojca i stryja „zatrzymując Imie Oyca swego Talka za przydomek, Hryńkiewiczami poczęli się nazywać. Imiona zaś chrześcijańskie razem z wiarą świętą przyjęli, gdy się wiara na Litwie krzewić poczęła.” W genealogii polskiej ©Piotr Paweł CYPLA – Warszawa 2014 Strona 43 z 54 odnajdujemy wszystkie możliwe oboczności nazwiska (nazwania). Współcześnie żyją osoby noszące nazwisko TALKO (bez dodatku), HRYNCEWICZ (bez dodatku), TALKO-HRYNCEWICZ, HRYNIEWICZ, a także zbliżone wywodzące się zapewne z tego samego źródłosłowu – HRYNKIEWICZ, HRYŃKIEWICZ, HRYNIEWICZ, HRYNKOWICZ, HRYNCOWICZ. Pozostaje jeszcze pisownia rosyjska, litewska i białoruska, w których nie ma odpowiednika litery łacińskiej „H” w cyrylicy. Jest ona zastępowana literą „G” – a więc Hryncewicz staje się Gryncewiczem (Гpынцebич), a Hryniewicz staje się Gryniewiczem (Гpынebич). Język litewski zmienia nie tylko pierwszą literę, ale również pisownię nazwiska. W ten sposób Hryncewicz to Grincevičis, a Hryniewicz to Grinevičis. Autor „origo” stwierdza, że „z Ruszczyzny częściej Hrynkowiczami nazywali się, aż do Zygmunta Augusta czasów.” Z powyższego wynika, że nazwisko zmieniło swoje brzmienie w drugiej połowie XVI wieku – co to spowodowało? Może właśnie wtedy dawni Hrynkowicze otrzymali herb Iłgowski i dla podkreślenia tego faktu i odróżnienia od innych Hrynkowiczów nazwali się Hryncewiczami z przydomkiem „Talko” .
Komentarze
Prześlij komentarz