Przejdź do głównej zawartości

Przewodnik po Litwie i Białorusi.

Dziewieniszki, miasteczko, pow. oszmiańskiego, położone nad i rzeczka Gawją, w miejscowości i piasczystej, pokrytej dosyć gęsto sosnowemi lasami. Nazwę swą prawdopodobnie biorą od słowa litewskiego: „dzieveniszki", co znaczy: pokład czerwonego piasku. Dziewieniszki były niegdyś starostwem, obecnie należą do większych miejscowych miasteczek, liczące około 3000 mieszkańców, przeważnie żydów. Odlegle są od powiat, m. Oszrniany o 35 wiorst, od stacji zaś kolejowej Biniakoń (Polesk. kol.) o 20 wiorst. Posiadają mały drewniany kościół, przedtem til— jalny, od roku zaś 1906 parafjalny, fundowany w r. 1474 przez księcia lit. Al. Gasztołda, urząd gminny, szkolę ludową i filję pocztową. Fabryk i zakładów przemysłowych niema. Handel drobny zostaje w ręku żydów. Odbywają się tu cztery razy do roku większe jarmarki, przeważnie na konie i bydło. Ludność tutejsza należy do narodowości litewskiej, mówiącej gwarą tak zwaną „dżuków". | Trudni się przeważnie rolnictwem. Z powodu piasczystych gruntów i niskiej kultury ziemi, lud jest biedny i dosyć ciemńy. i 0 cztery wiorsty od Dziewieniszek po drodze do m. Konwaliszek, jest grobla, która się nazywa „szwedzką". Koło tej grobli w lesie jest masa dosyć wysoko usypanych kopców. Podanie ludowe głosi, że kiedyś tu była bitwa ze szwedami, którzy i usypali wyżej wspomniane kopce i groblę.


Oszmiana Murowana , wieś (niegdyś m-ko) i dobra nad rz. Oszmianką, w pow. oszmiańskim, gub. wileńskiej, 12 w. od Oszmiany i 42 w. od Wilna. Parafjalny kościół drewniany pod wezw. N. M. P., wzniesiony przez Waźyńskich w 1869 r. Przy wsi leży obszerny dwór i duży budynek murowany, który w w. XVI był zborem kalwińskim. Stare dziedzictwo niegdyś ks. Dorohostajskich, potein Ważyńskich. W ostatnich czasach dobra te są wyprzedawane częściami. Była tu niegdyś znana w w. XVI drukarnia, z której wyszło sporo książek, dziś już białych kruków.

Przemysł w zastoju, są rękodzielnicze warstaty: blacharskie, szewckie, stolarskie, tokarskie i inne dla potrzeb lokalnych. Pojoście, dobra ziemskie, położone u ujścia Josty do Niewiaży, o 4 wiorsty od Poniewieża, w pow. poniewieskim, gub. kowieńskiej (dawniejsza ziemia upieką, województwo trockie), nazwę swą oczywiście od rzeki Josły wzięła.—Folwarki: Pojościec. Dębów, Kurhanów, Trakinów, Taruszki i Podgaje. Postępowe gospodarstwo z bydłem holenderskiem. Lasy dwoma kolejami przecięte. Młyn na Niewiaży.—Malowni- ! cza siedziba z parkiem starym, i Dwa mosty i kaplica, od której niedaleko miejsce, gdzie Gąsiewski potykał się ze Szwedami. Baliński wymienia stare dęby i kurhany Pojosckie. Dobra te r. 1500 należały do Budkiewiczów, Aleksander Meysztowicz, pierwszy vice-prez£s kowieńskiego towarzystwa rolniczego, ożeniony z Zoiją hrab. Korwin-Kossakowską z Woytkuszek, jest obecnym | właścicielem Pojościa. Oprócz wyżej opisanego Pojościa były jeszcze dwa Pojościa w górnym biegu Josły położone, z których jedno było ongi własnością generała artylerji Romera. I jedno i drugie w znacznej części rozparcelowane zostały. Pokrój, m-ko nad rz. Kroją, w pow. poniewieskim, gub. kowieńskiej, o 45 w. od Poniewieża. Ludności około 750 osób. Parafjalny kościół pod wezw. św. Jana Chrzciciela, drewniany; szkoła początkowa, st. poczt., przytu- i łek, młyn wodny, wiatrak, tartaki i t. p. Polany, wieś i dobra dziedziczne w pow. oszmiańskim, gub. wileńskiej położone, w nieco wyniosłej i suchej miejscowości. Miejsce urodzenia i siedziba wiejska znanego poety i publicysty Czesława Jankowskiego. Obszar dóbr dziś już wynosi tylko około 900 dziesięcin. Do Oszmiany jest wiorst siedm. Połany , m-ko w pow. szawelskim, gub. kowieńskiej. Około 300 os. ludności. Kościół drewniany filjalny pod wezw. Opatrzności Boskiej, AV nim słynne dwa odpusty coroczne na św. Annę i na św. Marcina, na które bardzo licznie zbiera się szlachta zagonowa z okolic.


Wołożyn, m-ko nad rzeką Wołożynką, pow. oszmiański, gub. wileńska, 112 w. od Wilna. Około 3000 mieszkańców, 3 cerkwie, zarząd okr. pol. i gminny, st. poczt, tel., apteka, 2 doktorów, szpital. W pałacu kaplica domowa. Wołożyńskie dobra położone są w pow. oszmiańskim i mińskim, należą do Michała hr. Tyszkiewicza.


Żuprany, m-ko i dobra "nad rzeką Zupranką, w pow. oszmiańskim, gub. wileńskiej, o 10 wiorst od Oszmiany, przy trakcie pocztowym do Mińska, o 61 wiorstę od Wilna. Około 300 mieszkańców. Piękny kościół murowany paraljalny pod wezw. św. Piotra i Pawła, przebudowany do nowa przez Ad. hr. Czapskiego. Dobra, jako atynencja do dom. w Nowosiółkach, należą do Ad. hr. Ilutten-Czapskiego. W miasteczku młyn i tartak.      ks9989.pdf (biaman.pl)


Księga adresowa 1928 - Wileńskie (genealodzy.pl)  ptomczyk,+Zurek_Oddzialywanie_duszpasterskie.pdf  Oszmiana (stacja kolejowa) • Mapy.cz  Facebook

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

WILHELM IWASZKIEWICZ JEDEN Z MNIEJ ZNANYCH POWSTAŃCÓW STYCZNIOWYCH 1863/1864 I MÓJ PRADZIADEK.

  WILHELM  IWASZKIEWICZ Urodzony około  1840 roku Polany- Stempkowszczyzna. Zmarł w 1919 roku w Wilnie, gdzie rodzina zamieszkiwała przy ul. Zakretowej 5 w Wilnie.  Wilhelm, został pochowany na Cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie. Rodzicami jego byli: Maciej i Anna. Mieli oni tylko jednego potomka. Z Ksiąg Metrykalnych Wilna:   KSIĘGI  BERNARDYŃSKIE Z CMENTARZA BERNARDYŃSKIEGO ZOSTAŁY ODNALEZIONE W KOŚCIELE pw. św. JAKUBA I FILIPA W WILNIE. pod numerem :ZGON: 1507-1-35 Moje Spostrzeżenie dot. Grobu WILHELMA: Jeśli zachowały się zapisy metrykalne w księgach metrykalnych, to powinny być jeszcze zachowane dodatkowe Rejestry wskazujące lokalizację pochowanej osoby ( tzn : sektor, rząd, itp.). Takie czynności pozwoliły ustalić kto jest rzeczywiście pochowany i można byłoby skupić się na odnowieniu każdego zniszczonego nagrobka ( w tym mało zachowanego)  Archiwalną ciekawostką jest fakt, że w akcie zgonu Wilhelma, podana jest informacja o adresie zamieszkania  mojego Pradziadka wraz jego rodzi

Powiat oszmiański: „Materiały do dziejów ziemi i ludzi" Czesław Jankowski 1898 rok

  Powiat oszmiański : materjały do dziejów ziemi i ludzi Cz. 1 - Radomska Biblioteka Cyfrowa (bc.radom.pl) Powiat oszmiański : materjały do dziejów..., Jankowski, Czesław (..., 1897 | Polona  -  Pawet: Powiat oszmiański: materjały do dziejów ziemi i ludzi. Cz. 2 Powiat oszmiański : materjały do dziejów..., Jankowski, Czesław (..., 1898 | Polona Powiat oszmiański : materjały do dziejów..., Jankowski, Czesław (..., 1900 | Polona Pawet: Мемуары Powiat oszmiański : materjały do dziejów ziemi i ludzi Cz. 1 - Radomska Biblioteka Cyfrowa (bc.radom.pl) W CZĘŚCI DRUGIEJ tej publikacji są  zaprezentowane informacje dot udziału  konkretnych  członków rodziny Iwaszkiewiczów w życiu społecznym i politycznym powiatu oszmiańskiego. "POWIAT OSZMIAŃSKI. II. 17 … . 1) Oryg. w Polanach. 2) Właściciel Smorgoń. 3) Herbu Wadwicz. Siedziba Łodziatów główna w Słonimskiem. 4) Oryg. kredensu — w Polanach. … .  - 264 — Akt generalny stanów W. Ks. Litewskiego konfederacji zawiązanej w Wilnie 1

Co jest przedmiotem tego bloga. Genealogia i Archiwalia o Iwaszkiewiczach herbu Trąby zawołanie Brzezina.

Mam na imię Izabella Iwaszkiewicz-Richter, jestem administratorem tej witryny Rodu Iwaszkiewiczów herbu Trąby zawołanie Brzezina z rodzinnymi koligacjami rodów Hryncewiczów (*Gryncewiczów), Narutowiczów i Załuskich.   " Szlachcicem jest ten, kto szlachetność ma w swym sercu i przoduje innym obywatelom siłą ducha, ofiarnością i pracą dla społeczeństwa "   - Jest to moje życiowe motto. Moje badania genealogiczne dotyczą gałęzi: Krzysztofa Iwaszkiewicza dziedzica  dóbr Polany Stempkowszczyzna - 1681 rok.  LINIA JANA IWASZKIEWICZA (z 1864 roku). Przodkowie moi, za udział członków Rodziny w Powstaniu Styczniowym 1863 roku , zostali pozbawieni szlachectwa oraz swych  dóbr  POLANY STEMPKOWSZCZYZNA. JAN IWASZKIEWICZ w 1864 roku , stanął na rozprawie sądowej o rozpoznanie sprawy o szlachectwo Rodu Iwaszkiewiczów, aby udokumentować  przed Jego Cesarską Mością Wszechrosyjskiego Senatu Rządzącego dla Zebrania Delegatów Szlachty w Wilnie,  szlachectwo Rodziny Iwaszkiewiczów herbu Trąby ,

Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. Rodzina: Hryncewicz, Iwaszkiewicz.

   Aneks Spis wielkich właścicieli ziemskich powiatu wileńskiego około 1885 r. Powiat oszmiański                                                           IWASZKIEWICZ str 272 https://forum.vgd.ru/post/406/83143/p2388066.htm Iwaszkiewicz84  zaśc. Wilianowo (46 dz. – Antoniny z Wojniuszów w 1850) – par. c u d z i e n i s k a; zaśc. Bielica (1830–1843), wieś Ni…? (1855) – par. d e r e w i e ń s k a; m. Graużyszki (1813–1860), zaśc. Dombrowa (1849–1863), Stefaniszki (1843), ok. Wialbutowo (1800–1873), Szczepanowicze (1842–1861), wieś Kazarezy (1828) – par. g r a u ż y s k a; ok. Bryndziszki (1828–1830),  Stępkowszczyzna (1790–1831) , wieś Bobany (1813) – par. g u d o h a j s k a; zaśc. Maszkiszki (1847), Mościszcze (1849– 1855; 10 dz. – Józefa s. Jana oraz jego ż. Marcjanny z  Baranowskich w  1850  r., kupione w 1842), wieś Naruszowce (1813) – par. h o l s z a ń s k a; maj. Migule (z wsiami: Migule [chłopi: Lepiecha, Pietrykiewicz, Polak], Bazary [chłopi: Charkiewicz, Choronżyk, Dziecewic

STĘPKOWSZCZYZNA W OSZMIANIE. PRZEDMIEŚCIA, ZAŚCIANEK -FOLWARKI.

Facebook DANE I CIEKAWOSTKI POCHODZĄ Z GRUPY  PUBLICZNEJ - FB  "GENEALOGIA OSZMIAŃSKA" Ашмянская генеалогія/Genealogia oszmiańska | Facebook  . ZAŁOŻYŁ JĄ VASYL JURSZA - HISTORYK I AUTOR KSIĄŻEK O OSZMIAŃSKIM KRAJU  Genealogia oszmiańska (oszmianszczyzna.pl) GENEALOGIA OSZMIAŃSKA to publiczna  grupa aktywnych i kreatywnych członków na FB, do której należę aby pogłębiać moją wiedzę na temat moich Przodków oraz rodzinnych koligacji.  Moi Przodkowie czynnie uczestniczyli w życiu lokalnym Oszmian na przełomie dziejów. Odnajduję szereg materiałów o ich aktywnym i społecznym zaangażowaniu w sprawy dotyczące ojczyzny, rodziny czy spraw ważnych dla dobra ogółu  -" PRO  BONO PUBLICO".  Bardzo mnie to cieszy, bo poznaję ciągle nowe informacje. malewski.indd (genealogia.lt) Grupowicze są bardzo zaangażowani w publikowanie ciekawych postów -informacji, publikując skany z książek po rosyjsku, zdjęć. Dla mnie trudnością stanowi praca nad właściwym tłumaczeniem większości materiał

IWASZKIEWICZE HERBU TRĄBY ZAWOŁANIE BRZEZINA

  OPIS W polu srebrnym; trzy trąby czarne złączone ustnikami. Jedna ukośnie w prawo, druga ukośnie w lewo, a trzeci na dół. Klejnot: pięć piór strusich                                                               LEGENDA HERBOWA Legenda herbowa opisuje, że Leszkowi Czarnemu podlegał ochrzczony Tatar nazywany Ordyniec ale także nazywano go Jordanem. Dlatego herb ten ma zawołanie "jordan". Pewnego razu Tatar polując z królem, spotkał się z najazdem tatarów. Widząc, że nie ma ucieczki, odezwał się po tatarsku. Szybko uzyskał zaufanie i obiecał im, że monarchę pojmie. Gdy na czele oddziałku zbliżył się do miejsca pobytu polskiego władcy, nagle krzyknął po polsku, niby na psy, "strzeż się oto poganie". Zawiadomieni Polacy rozprawili się z tatarskim działkiem, a następnie rozprawili się i z resztą tatarów. Król w nagrodę za ocalenie dał mu trzy trąbki myśliwskie i herb. HERBOWNI Amfor, Brzeziński, Ciarnowski, Ciążyński, Cyryna, Czaszawski, Czaszyński, Dawidow

Dzień Babci i Dzień Dziadka w Polsce obchodzimy w innym dniu niż na świecie .

Powstanie Styczniowe. W Kijowie Polacy, Ukraińcy i Litwini uczcili pamięć uczestników w 160. rocznicę zrywu niepodległościowego - tvp.info „Idźmy, bijmy Moskali, Świat nas za to pochwali, Walczmy za swą krainę, Pędźmy licho za Dźwinę" 160 lat temu, 22.01.1863 r. wybuchło Powstanie Styczniowe, największy i najdłuższy zryw narodowy przeciwko Imperium Rosyjskiemu. Herb symbolizował złączenie 3 narodów Rzeczypospolitej: Orzeł Biały - Polski, Pogoń - Litwy, Michał Archanioł - Ukrainy Ogłoszone zostało Manifestem Tymczasowego Rządu Narodowego w reakcji na niespodziewanie ogłoszoną w połowie stycznia brankę do armii rosyjskiej w Królestwie Polskim. Przywódcami byli kolejno: Ludwik Mierosławski, Marian Langiewicz, Romuald Traugutt. Zasięgiem objęło Królestwo Polskie, Litwę, Białoruś, część Ukrainy. Miało charakter wojny partyzanckiej, w której stoczono ok. 1200 bitew i potyczek. Wzięło w nim udział ok. 200 000 ludzi. Mimo, że zakończyło się w 1864 r. klęską militarną i po

ROMUALD, ZUZANNA, EDWARD, IWASZKIEWICZE Z ZYGMUSIEM W TLE . WIEŚCI Z GAZETY Z 1931 ROKU " ZIEMIA RADOMSKA"

Na stronie internetowej znajduje się oryginał gazety z 15.03.1931 r., gdzie na jej 6 str. wymienione są nazwiska : Dziadka Romualda, Babci Zuzanny i wujka Edka Iwaszkiewicz.  Mój Tatuś - Zygmunt Iwaszkiewicz 15 kwietnia 1931 roku przyszedł na świat w Radomiu. Dokładnie miesiąc po ukazaniu się artykułu w gazecie.   Gazeta Radomska   z 1931 r. Ziemia Radomska, 1931, R. 4, nr 61 - Radomska Biblioteka Cyfrowa (bc.radom.pl) C-49-1931-61-0001-1.djvu,   ... Radom, Niedziela dnia 15 marca 1931 ,.. Roll IV. ł ;, . Wychodzi codziennie oprócz dni poświątecznych.   ZIEMIA RADOMSKA;  Kto   do    wysłał życzenia Pana Marszałka 1   W dniu wczorajszym przez pośred nictwo redakcji naszej w dalszym ciągu  przesłały życzenia na pocztówce do Dostojnego Solenizanta. Pierwszego  Marszałka Polski, Józefa Piłsudskiego następujące instytucje i osoby.  (ciąg dalszy) ".... 1952. Inż. Romuald Iwaszkiewicz, 1953. Zuzanna Iwaszkiewicz. 1954. Edward Iwaszkiewicz .. ." Ziemia Radomska, 1931, R. 4, nr 61 - R

Genealogia oszmiańska. OSZMIANY - POLANY STEMPKOWSZCZYZNA.

  Ашмянская генеалогія/Genealogia oszmiańska | Facebook folwark Stepkowszczyzna, folwark na mapie (powiat oszmiański, województwo wileńskie) (radzima.net)  -  folwark Stepkowszczyzna, folwark na mapie (powiat oszmiański, województwo wileńskie) (radzima.net) Będąc członkiem FB Grupy Genealogia oszmiańska, grzecznościowo otrzymałam ciekawostki dotyczące ówczesnych czasów - obecna mapka, za którą jestem ogromnie wdzięczna. zródło:  Stupkovshchina – Mapy Google KORESPONDENCJA W OBRĘBIE GRUPY. Korespondencja z dnia 16.I.2024 roku O LINIACH, DRZEWACH, ODGAŁĘZIENIACH LINIA PODOLSKA IWASZKIEWICZÓW:  LINIA PODOLSKA IWASZKIEWICZÓW:  DYMITR I MAKARY IWASZKIEWICZE więcej:  CZARNOBYL ZAMEK. (iwaszkiewiczeherbutrabyzawbrzezina.blogspot.com)

3 grudnia 2023 w 45 rocznicę śmierci księdza Józefa Zator Przytockiego. Uroczysta msza. W tle, rodzinne losy Iwaszkiewiczów splecione z księdzem Józefem.

Uroczysta Msza , która miała miejsce 3 XII 2023 roku w KOLEGIACIE - Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdańsku Wrzeszczu, w której  ksiądz Józef Zator-Przytocki był pierwszym powojennym Proboszczem .  Uroczystość zbiegła się z zamówioną w tym dniu intencją mszalną za zmarłych m in: mojego Tatusia ś.p. Zygmunta Iwaszkiewicza.   Poniżej przedstawiam swoją relację z tego uroczystego wydarzenia.   Uroczysta msza 3 XII 2023 w 45 rocznicę śmierci księdza Józefa Zator-Przytockiego cz 2 - YouTube Uroczysta Msza Św. 3 XII 2023 w 45 rocznicę śmierci księdza Józefa Zator-Przytockiego. cz 3 - YouTube Uroczysta msza 3 XII 2023 w 45 rocznicę śmierci księdza Józefa Zator-Przytockiego cz 4. - YouTube W Gdańsku Wrzeszczu w Kolegiacie w Parafii Najświętszego Serca Jezusowego, po Mszy świętej odbył  się krótki występ Solistki i Orkiestry Oddziału Straży Granicznej z Gdańska, który miał miejsce po Mszy Świętej w dniu 3 XII 2023   Zaprezentowano film o Księdzu Józefie. , który można zobaczyć w Polsk