Stanisławów z widokiem na ul. Belwederską, lata 30 te XX wieku
Iwano Frankowsk (Iwano-Frankiwsk) to dawne, polskie miasto, znane pod nazwą Stanisławów. Określany jest mianem “bramy Karpat Wschodnich”, bowiem leży na przedgórzu tego pasma.
Leżący na Pokuciu Stanisławów był dawną rezydencją magnaterii polskiej, a w okresie międzywojennym stolicą województwa. Po wojnie wszedł w skład Ukraińskiej ZSRR, a w 1962 roku, podczas świętowania 300-lecia miasta, zmieniono jego nazwę ze Stanisławów na Iwano-Frankowsk - na cześć ukraińskiego pisarza i poety Iwana Franki. Przed wybuchem II wojny światowej był 60-tysięcznym miastem, w którym ponad połowę mieszkańców stanowili Żydzi, jedną trzecią Polacy, a pozostałą część ludności Ukraińcy oraz społeczność ormiańska. W mieście działały świątynie wszystkich wyznań - synagogi, kościoły katolickie, cerkwie greckokatolickie oraz obrządku ormiańskiego. Obecnie w mieście, które pełni funkcję stolicy obwodu, mieszka ponad 220 tys. osób. Polacy stanowią wśród nich niewielką grupę - ostatni spis powszechny z 2001 r. mówi o kilkuset osobach. Ślady polskości widoczne są w zabytkach - kolegiacie mieszczącej galerię obrazów, dawnych kościołach katolickich, użytkowanych dziś przez wspólnoty
greckokatolickie, kolegium oraz pałacu Potockich.
Z RODZINNEGO ARCHIWUM DOT MOJEJ BABCI ZUZANNEJ , KTÓRA WRAZ Z MOIM TATĄ W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ ZAMIESZKIWALI W OKUPOWANYM PRZEZ NIEMCÓW STANISŁAWOWIE.
Facebook Facebook Jednostka - Szukaj w Archiwach
Więcej na stronie web: Romuald Iwaszkiewicz Naczelnik Ruchu w Dyrekcji Kolejowej w Stanisławowie. Wieści z Kołomyi o inż Romualdzie Iwaszkiewiczu ... (romualdiwaszkiewiczsluzbanakolei.blogspot.com)
Komentarze
Prześlij komentarz