IWASZKIEWICZE HERBU TRĄBY ZAWOŁANIE BRZEZINA.

  Bardzo powszechne nazwisko rodzinne. W wielu przypadkach śledzi się powiązanie nazwiska z nazwą wsi. Herb XIX wieku wspomina herb Olszewa Gaki (inaczej własny) z Olszewa (Hrabstwo Słonim 1661), herb Dolenga z Olszowa (Prusy? , 1626), herb Kościsza z Olszewa w ziemi Łomżyńskiej (1465), herb Lis z Oleshovets (Mazowetskoje in-vo), herb Prusa II z Olszewa w województwie seradskim, herb Rawicza z Olszewa, w ziemi Viskaja (1436) i o pięć podobnych pozycji pod innym herbem. Miejsca zwane Olszewem wspominane są również na ziemiach Drogitskaja, Belska, Wilna... A skąd się wziął Olszewo? Można przypuszczać, że zarówno nazwisko jak i imię mają pochodzenie "roślinne". Jeśli jest wystarczająco dużo nazwisk, które pochodzą z dębu, brzozy, sosny, grejpfruta, szparagów, to co gorsze? Olha, w niektórych dialektach olshin... Szeregowy Oszmyanski przedstawia herb Olszewa Slepowrona (po lewej od sternika w 1674 roku), zostały zabrane w wileńskim DDS 28.03.1804 roku. Pierwsze wzmianki o Olsze

  Drzewo genealogiczne rodziny Umyastowskich znane jest nam od końca XIV wieku, a swój początek wywodzi się od Tomasza / Tomasza Umiastowskiego von Nandelstädt h. Pierzchała (Roch III) / wieś Umyastovo pod Warszawą. W piątym kolanie, Jan Umiastowski, lat 16 ~ 1550, Nandelstadt niedaleko Revelu, w 1583 roku nabył folwarki Duksznyany i Jurkowliany w Oszmiańskim Povecie, królewski ekonomista, мя 1646. W dziewiątym kolanie Jan = Geronim = Tadeusz Umiastowski *, де ~ 1670, w 1769 r. garncarz Wołyńskiego v-va, około 1704 r., osiedlił się w obwodzie Oszmiańskim, kupił folwarok Opita-Talkowszchizna w 1760 r. od Stefana Kuncewicza, Zarankowszyzna w 1764, major artylerii, w 1769 r. Tatarszyzna alas Talkowshizna; 1769 r. od 25.10.1769, aktywowany OGS 2.11.1769, 2 żony - Marianna Baginskaya (Bagenskaya)**, 17 ~1725, w 1777-95 zakupione f. Talkowszzna (11m + 14 lat). * - Geronium poprosił o pochowanie w kościele geranońskim, napisał 1000 zł karteczki żałobne dla córek, a opiekunowie spisali oshm.

  Oszmiana | kościół i parafia katolicka Świętego Michała Archanioła (archidiecezja wileńska) (radzima.net) W styczniu 2023 r. liczba mieszkańców miasta Oshmiana wynosiła 16 870. Czy dorastamy? Oczywiście rośniemy. 250 lat temu, w 1772 roku, nas (Oszmyantów) było znacznie mniej. W tym czasie miasto znajdowało się na lewym brzegu rzeki Oszmianki. Prawy brzeg nazywał się wioska Staraya Oshmyana. Według inwentaryzacji starości Oszmiańskiej, w 1772 r. miasto obejmowało „mikrodzielnicę” Rynok, ulice Olszańska, Poperechnaja, Svento-Dukhskaja, Wileńska, Żhuprańska i punkt orientacyjny Żusiny. I to wszystko. Łącznie było 88 jardów. I przejrzyjmy listę miast w próbce z 1772 roku. Co najmniej 6 pokoleń zmieniło się w ciągu 250 lat. Na liście są nasi praprapradziadkowie. Znajdź tego, co masz! Rynek, 18 jardów: Leiba Abramovich i Szmuil Orlyukowicz, Yaker Movszowicz, Ovsey Morduchowich, Girsza Szmuilowicz, Zundel Girszowicz, Movsha Girszowicz. Wolf Girszowicz (męczennik), wdowa po Leibi